We mochten op uitstap naar Malderen op een dinsdagavond dwars door de Brusselse avondspits. Moest ik niet beter weten dan zou je vermoeden dat onze vrienden van de Petrol wraak wilde nemen voor de oorspronkelijk geplande wedstrijd die moest uitgesteld worden door onze bekerverplichtingen. De communicatie hieromtrent was ondermaats of gewoon helemaal onbestaande ondanks dat we het verbond hier herhaaldelijk op attent hadden gemaakt. We waren met 3 auto's in Leuven vertrokken maar zoals verwacht reden we ons allemaal vast op de Brusselse ring. De man met truitjes liet weten dat hij er pas om 19u10 zou geraken. Gelukkig hadden we nog een andere uitrusting in een andere auto. Maar dus niet alleen geen truitjes maar ook twee spelers minder. Bleek dan ook nog eens dat de deur van de sporthal dichtgewaaid was en dat je die blijkbaar enkel langs binnen open krijgt. Ook de andere twee auto's arriveerden maar juist op tijd. En door het ongelukkige uur en nog een aantal geblesseerden beschikten we maar over 3 van onze 11 basispelers. En ook over een echte keeper konden we niet beschikken. Na 1 minuut kwamen dan ook nog eens op achterstand door een afgeweken totaal ongevaarlijk schot. Maar ondanks al deze miserie begonnen we zeker niet slecht aan de wedstrijd maar het geluk was dan ook nog niet echt aan onze zijde. Bij Petrol vielen alle ballen goed terwijl het bij ons net andersom was. Michiel P. bracht ons op slag van rust terug tot 4-2 en we hadden zeker niet het gevoel kansloos te zijn. Bij rusten kwamen we er dan achter dat onze twee extra spelers al 20 minuten voor een gesloten deur stonden. Ook in de tweede helft een beetje hetzelfde wedstrijdverhaal. Lang bleef een er een marge van twee doelpunten op het bord en bleven we beuken. Maar ook nu zat het niet echt mee en toen Petrol 7-4 maakte met nog enkele minuten op de klok was de veer gebroken.
Het zijn zeer zware laatste loodjes, maar mits winst volgende vrijdag zitten we nog steeds op koers voor de titel.